49-TIP Aardig.nu 588 stuks
48-TIP Groot Leeuwarder Monument 7.708 stuks
47-TIP Rest. 249 stuks
46-TIP Het Oog van Engelbregt 516 stuks
45-TIP Martijn Engelbregt 2 stuks
44-FlitsFaker 312 stuks
43-TIP Burenwinkel 98 stuks
40-ZONDE 244.432 stuks
39-EGBG Groepsreis 168 stuks
38-Regoned 1.012 stuks
37-Utrecht CS - Emmerich in 764 negatieven 764 stuks
36-TIP Dode Dieren in de Stad 10 stuks
35-EGBG installatiedienst 1 stuks
34-lucasx onderzoeken 4 à 2.500 stuks
33-backstage-onderzoeken 5 à 216.228 stuks
32-TIP ondervind/ ~zoek 71 stuks
31-hoe gaat het..., onderzoek voor ONVZ zorgverzekeraars 3.500 stuks
31-onze excuses, 1 stuks
30-onderzoek naar adressenbestand Lokaal 01 451 stuks
29-zonder titel / alle verrichtingen, 2157 stuks
28-TIP een democratisch kunstwerk voor het KREMLIN 1563 stuks
27-zogenaamde rest-registraties + 6.789 stuks
26-producering van verschillende niet nader genoemde fotosystemen 44 stuks
25-amsterdam-utrecht registratie 36 stuks
24-het registreren van bezoekers van de 2e EGBG bijeenkomst 66 stuks
23-verstrekking EGBG-verzamelaar 26 stuks
22-registraties van EGBG bevolkingsonderzoek Nl. 2.589 stuks
21-dagboekregistraties 1.584 stuks
20-ontwikkeling van het langste formulier ter wereld 1 stuks
19-het registreren van het wc-papiergebruik in Vlaardingen 1 stuks
18-zending van verjaardagskaartjes aan EGBG leden 53 stuks
17-uitschrijving van door EGBG ongewenste EGBG leden 1 stuks
16-verstrekking van nieuwe persoonsnummers voor EGBG leden 74 stuks
15-producering van formulieren over formulieren 28 stuks
14-verzamelen van gegevens betrekking hebbend op de foto en het moment van het nemen van de foto 97 stuks
13-enen foto registratie onderzoek: producering van de foto van het leven van EGBG 1 stuks
12-het door vragen om persoonlijke hebbedingetjes 4 stuks
11-het uitgeven van het EGBG-identificatiebewijs 52 stuks
10-het verzamelen en archiveren van door EGBG gevonden en / of ontvangen formulieren (589 stuks) en giropasjes 615 stuks
9-portemonnaie registratie onderzoek: het op ongezette tijd fotograferen en archiveren van de inhoud van de portemonnaie van EGBG 63 stuks
8-TIP bezoekersonderzoek: het registreren van persoonlijke kenmerken van de bezoekers van het eindexamen van EGBG 3.180 stuks. doe deze test nu zelf online en ontdek welk type u bent!! TIP
7-het opzetten van de 'herken uw eigen huis -gefotografeerd door de EGBG huisfotograafwedstrijd', waarmee winnende deelnemers een foto van hun eigen huis konden winnen. 12 stuks
6-gevonden foto's onderzoek: het verzamelen en archiveren van foto's die op straat gevonden worden door EGBG 136 stuks
5-het met pen en papier registreren van handelingen van EGBG 219 stuks
4-het registreren van tijdstippen waarop EGBG langs gele 'strippenkaartautomaten' komt 1058 stuks
3-fotografisch omgevingsonderzoek EGBG 3.873 stuks
2-U-Bahnhofen registratie onderzoek: een poging tot het objectief in fotografie vastleggen van de stad Berlijn 166 stuks
1-persoonlijk in te vullen formulier-onderzoek: het op vrijwillige basis registreren van de persoonlijke gegevens van vrienden, bekenden en onbekenden van EGBG 3.552 stuks

Genoemde aantallen zijn gebasseerd op het huidige registratiepeil. Mochten zich hierin wijzigingen voordoen dan zullen deze aantallen dienovereenkomstig worden aangepast.

 

 

In 1994 begon EGBG met het verzamelen van persoonsgegevens. Om dit op een gestructureerde manier te doen heeft EGBG het 'persoonlijk in te vullen formulier' ontworpen. EGBG liet dit formulier achter bij vrienden, kennissen en in cafés.

Het formulier is voornamelijk een onderzoek naar de vraag tot hoever mensen persoonlijke informatie willen geven. De eerste vragen zijn relatief onpersoonlijk; naam en adres zijn algemeen te vinden gegevens. Deze gegevens worden echter gevoeliger wanneer ze gecombineerd worden met gegevens over inkomen, seksuele voorkeur en gelukkigheidsgraad. De laatste vraag: "U doet 'het' ... maal per week" leek EGBG bij uitstek een vraag die niemand zou willen beantwoorden.

EGBG verwachtte zodoende niet echt ingevulde formulieren terug. Tot haar grote verbazing heeft zij inmiddels echter 83 volledig ingevulde exemplaren, waarvan 28 door voor haar onbekende personen.

 

enkele cijfers

het gemiddelde gewicht: 70,7 kg

de gemiddelde lengte: 1,81 m.

gemiddelde schoenmaat: 41,92

aantal brildragenden: 21

kleur ogen: blauw 37, bruin 19, grijs: 11, groen 8, overig 8

kleur haar: zwart 5, bruin 42, blond 19, rood 5, overig 12

linkshandigen: 12

gemiddeld salaris per maand: fl. 1.010,04

gemiddeld vermogen: fl. 5.347,34

politiek georienteerd: links 31, centrum 13, rechts 6, geen 33

gemiddeld aantal uren tv per dag: 2,78

gemiddeld aantal alcoholische consumpties per week: 11,26

mate waarin men 'het' gemiddeld per week doet: 2,5179834

 

Van deze mensen wist EGBG nu onder andere het adres, de lievelingskleur en de geboortedatum. EGBG ontwierp een verjaardagsformulier in verschillende kleuren, zodat EGBG ieder een persoonlijke verjaardagskaart in zijn of haar lievelingskleur kon sturen. Tevens gaf EGBG de EGBG leden een nieuw persoonsnummer en verstuurde EGBG speciaal ontworpen nieuwjaarskaarten en persoonlijke EGBG-pasjes.

De EGBG huisfotograaf maakte foto's van de huizen van twaalf mensen die EGBG niet kende waarna EGBG een wedstrijd organiseerde onder deze mensen. Wie herkent zijn eigen huis?

De deelnemers konden het formuliertje invullen en op deze manier een foto van hun eigen huis winnen.

Wilt u deelnemen aan dit onderzoek? Stuur een aan uzelf geadresseerde en voldoende gefrankeerde enveloppe naar EGBG, lange nieuwstraat 90, 3512 pm, utrecht, o.v.v. 'persoonlijk in te vullen formulier'.

 

 

EGBG heeft de gewoonte, zoals zoveel mensen, foto's te willen maken als hij/zij op reis is. In Berlijn vond EGBG dat de eerste keer dat hij/zij er was niet gemakkelijk. EGBG kende Berlijn niet op een manier zoals EGBG bijvoorbeeld Parijs al wel kende voordat EGBG erheen ging, van foto's en van films. Berlijn was daardoor een voor EGBG erg onoverzichtelijke stad. Op de plattegrond had EGBG bovendien maar weinig aanknopingspunten waarvanuit EGBG de stad zou kunnen verkennen.

Gelukkig hebben grote steden als Berlijn 'toeristen-vervoers-kaarten', waarmee het makkelijk van de ene U-bahn (= metro, U van Untergrund) in de andere stappen is. Zo'n kaart maakt het mogelijk en betaalbaar, om zonder doel naar zomaar een wijk te gaan, daar uit te stappen, een blik op de omgeving werpen, en indien het niet bevalt, door te gaan naar het volgende station.

De sensatie van elke keer weer een geheel ander straatbeeld fascineerde EGBG erg. De verschillende wijken en sferen die EGBG op die manier tegenkwam, maakte EGBG duidelijk dat, wilde EGBG het bijzondere van deze stad vastleggen, EGBG dit niet op zijn/haar 'gewone toeristische manier' kon doen. Hierdoor kwam EGBG op het idee om bij elk U-Bahnhof een foto te maken bij een uitgang.

EGBG heeft dat idee in die tijd opgeschreven, in de hoop ooit nog eens in de mogelijkheid te verkeren om tot uitvoering over te gaan (het betreffende reisje duurde slechts een paar dagen).

foto 110. U-Bahnhofuitgang Weberwiese

166 U-Bahnhofen fotograferen en stage lopen, met dat idee kwam EGBG eind juni 1995 in Berlijn. Met een zelf ontworpen strippenkaart, waarmee EGBG eenvoudig datum, tijd en U-Bahnhof-naam kon registreren, is EGBG vervolgens, op een geleende fiets, elk weekeinde aan het fotograferen geslagen. Als EGBG er een hele dag voor nam, kon EGBG ongeveer 20 stations doen. Het gaf EGBG een doel, om zijn/haar vrije dagen door te komen, bovendien gaf EGBG zichzelf de kans om de onbekende stad te leren kennen. In de vrije uurtjes bij Metadesign (het ontwerpbureau waar EGBG stage liep) sorteerde EGBG de foto's uit, en voorzag ze van de tijd, plaats en datumstempels.

Om zich tijdens het fotograferen niet te laten beïnvloeden door de situatie, om zodoende tot een objectieve registratie van Berlijn te komen, had EGBG zich voor het fotograferen enkele strak te handhaven regels gesteld:

-EGBG neemt de eerste uitgang van de U-Bahnhof waar EGBG langskomt, loopt het station in, maakt een stempel, loopt het station uit, en hetzij boven aan de trap, hetzij onder aan de trap (afhankelijk van het respectievelijk onder de grond of boven de grond liggen van de U-Bahn), neemt EGBG een foto recht naar voren, op ooghoogte.

Het was vaak erg moeilijk om geen gehoor te geven aan de verlangens om toch een beetje af te wijken van zijn/haar voorgenomen regels.

De verleiding, om iets meer naar boven, onder, links of rechts te fotograferen, te wachten tot er interessante mensen langskomen, of toch te kiezen voor een uitgang waar het licht beter valt, was af en toe erg groot. Toch gaf EGBG geen gehoor aan deze verleidingen, omdat EGBG benieuwd was naar de resultaten van het fotograferen zonder het kijken.

Het fotograferen volgens een van tevoren bedacht systeem, waarbij het moment en de plaats van het nemen van de foto niet meer van invloed is op de manier waarop EGBG de foto's neemt.

Doel van het maken van deze serie was het komen tot een 'objectief' beeld van de stad Berlijn. Een beeld van de stad zoals deze is, en niet een beeld van de stad zoals EGBG graag zou willen dat deze was.

 

 

De eerste 60 foto's die EGBG op straat heeft gevonden. In totaal heeft EGBG nu 88 gevonden foto's. (niet in volgorde van vinden) Elke foto die EGBG vindt bewaart EGBG in een plastic bewaarzakje. Op dit zakje noteert EGBG de datum, de tijd, de plaats en de straat van het vinden van de foto.

Op 16-8-1991 vond EGBG de eerste foto. Het was om 14:23 uur in Alkmaar, in De Laat. Wie EGBG kan vertellen wie dit is krijgt een gratis EGBG identificatiebewijs.

 

Vindt u ook wel eens foto's? Stuur ze op naar EGBG, Chruchilllaan 246-2, 1078 EZ Amsterdam. Als u een aan uzelf geadresseerde en voldoende gefrankeerde enveloppe meezendt, o.v.v. 'gevonden foto-onderzoek', ontvangt u de uitslag van het onderzoek.

EGBG is geïnteresseerd in alle informatie betreffende het vinden van de foto: de vinder, de plaats van het vinden, de tijd, de datum etc. Hoe meer informatie u verstrekt, hoe beter EGBG het onderzoek kan afronden.

 

 

In juni 1996 studeerde EGBG af aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. EGBG ontwierp een driedimensionaal formulier waarmee EGBG de bezoekers van de eindexamententoonstelling in één van de 72 door EGBG bedachte hokjes kon stoppen.

van begin naar eind

Drie deuren ja / nee / misschien. Er werd de bezoeker geen vraag gesteld. Toch moesten ze, wilden ze mijn tentoonstelling zien, een keuze maken.

Achter elke deur hing een bakje met enveloppen. De bezoeker werd gevraagd een enveloppe te pakken. 'EGBG heet u van harte welkom'. De kleur van de enveloppe was achter elke deur verschillend.

Vervolgens werd de vraag gesteld: bent u gelukkig? De bezoeker kon kiezen uit 'gelukkig niet' (linksaf) of 'helaas wel' (rechtsaf).

De bezoeker werd gevraagd of deze links- of rechtshandig is. Deze vraag kon hij beantwoorden door een stempel te zetten in het links- of het rechtshandige vakje op de welkomstkaart. De kleur van de stempel aan de 'gelukkig niet' kant was rood, aan de 'helaas wel' kant was de kleur blauw. De stempel zei 'nee': verwarring!

De bezoeker liep kon doorlopen, en kwam dan in een ruimte waarin zich drie 'stemhokjes' bevonden. Boven de 'stemhokjes' hingen de woorden 'man', 'vrouw' en 'kind'. De bezoeker koos een hokje en nam een formulier. Op dit formuliertje werd de vraag gesteld of de persoon 'altijd' of 'nooit' liegt. Na het beantwoorden van deze vraag mocht de bezoeker het formulier voorzien van naam, adres en een handtekening. De bezoeker werd vervolgens verzocht het formulier in de enveloppe te stoppen en deze in de gleuf te doen.

Ze kwamen aan andere kant van de gleuf. Hier werden de gegevens direct verwerkt. De route die de mensen volgden viel op te maken (zonder dat de bezoeker zich hiervan bewust was) uit de kleur van de enveloppe, de kleur van de stempel en de gleuf waar de enveloppe doorheen kwam. Pas op dit moment kwamen de bezoekers achter de betekenis van EGBG.

Elke bezoeker kwam met zijn of haar naam in één van de 72 hokjes terecht.

Vooral de vraag over het liegen leverde natuurlijk veel onduidelijkheid op. Mensen krasten alles door, schreven de achterkant vol met informatie, vulden rare namen in die zeer waarschijnlijk niet klopten (bijvoorbeeld Mickey Mouse) of logen altijd en gingen zodoende in het verkeerde 'stemhokje'. Met name de vraag over het liegen nodigde mensen uit om uit mijn systeem te stappen, en eigen initiatief te tonen.

Helaas voor hen had ik aan de andere kant van de gleuf weer alle macht en kon ik zodoende al hun moeite en onduidelijkheid eenvoudig omzetten al naar gelang mij goeddunkte. Mijn systeem kende bijvoorbeeld geen mensen die af en toe liegen, zodoende kwamen deze mensen in het hokje 'liegt altijd'.

In het EGBG archief (de andere kant van de gleuf) gaf ik een presentatie van mijn reeds gedane en nog in volle gang zijnde registratieprojecten.

enkele cijfers

Het deelname-coëfficïent van het bezoekers-onderzoek was 0,53. Aan het onderzoek namen 82 kinderen, 275 mannen en maar liefst 279 vrouwen deel. Het totaal aantal mensen dat voor 'ja' koos lag op 276, 144 mensen kozen voor 'nee' en de groep die voor 'misschien' koos bestond uit 216 personen. 243 mensen waren gelukkig niet gelukkig, terwijl 393 deelnemers helaas wel gelukkig waren. De verhouding links- en rechtshandigen was respectievelijk 229:407

Als u van plan bent om iets met dit cijfermateriaal te gaan doen, moet u wel rekening houden met het feit dat ruim 48% van de bezoekers altijd liegt.

 

 

EGBG heeft, zoals zoveel andere mensen, de gewoonte om allerlei zinnige en minder zinnige dingen in zijn/haar portemonnaie te bewaren: geld, pasjes, postzegels, bonnetjes, adressen, routebeschrijvingen, entreebewijzen, pasfoto's, vervoersbewijzen, telefoonkaarten.

Veel van deze zaken hebben na verloop van tijd geen directe functie meer. Routebeschrijvingen en adressen worden onnodig omdat hij/zij ze inmiddels uit zijn/haar hoofd weet, bonnetjes worden te oud om nog gebruikt te kunnen worden voor het ruilen, vervoersbewijzen raken verlopen, etc.

Doordat de portemonnaie steeds voller en onhandelbaarder wordt, moet EGBG af en toe schoon schip maken. De inhoud van de portemonnaie is dan in te delen in drie categorieën;

categorie 1 de nog steeds nuttige zaken, zoals geld en pasjes, adressen die nog niet uit het hoofd zijn geleerd, etc.;

categorie 2 de rommel, zaken die eenvoudig weggegooid kunnen worden, zoals bonnetjes en verlopen vervoersbewijzen;

categorie 3 de zaken die hun directe nut kwijt zijn, maar nog wel emotionele waarde hebben, zoals entreebewijzen van geliefde voorstellingen, gevonden fotootjes, mooie opgebruikte telefoonkaarten, etc.

Het is op een bepaald moment aan te geven tot welke categorie bepaalde zaken horen, en zodoende kan EGBG de zaken van categorie 2 weggooien en de zaken van categorie 3 op een andere plek bewaren. Toch blijkt vaak dat EGBG dan te snel is geweest. Sommige boodschappen, bonnetjes en adressen vergeet EGBG weer net zo snel als dat EGBG ze geleerd hebt.

Daarom heeft EGBG het volgende systeem bedacht: op het moment dat zijn/haar portemonnaie te vol werd, nam EGBG alles eruit. EGBG fotografeerde de inhoud, en stopte alles wat onder categorie 2 en 3 valt in een zakje, waar EGBG vervolgens de datum, tijd en plaats op noteerde:

Op die manier kwam EGBG tot een registratie van zijn/haar dagelijkse doen, die een heel ander beeld geeft van zijn/haar leventje dan de foto's die EGBG verder maakt. De dingen waar EGBG in principe geen foto's van maakt, zoals boodschappen doen, reizen, musea- en filmbezoek, worden (indirect) wel gefotografeerd.

 

EGBG geeft identificatiebewijzen uit. Deze bewijzen zijn alleen geldig voor de op het bewijs vermelde persoon. Het bewijs kan bij alle door EGBG geïnitieerde acties en festiviteiten gewenst dan wel nodig zijn.

Bewijzen kunnen worden gebruikt tot nadere aankondigingen en zijn alleen dan geldig wanneer zij volldeig ingevuld en vervolgens geplastificeerd zijn.

de pasjes van een aantal EGBG leden

het pasje van de directeur

 

 

Het was in Berlijn dat EGBG over zijn/haar fotografiesystemen aan het nadenken was, en waar EGBG bij de tentoonstelling Berlin-Moskou plotseling oog in oog stond met een wereldberoemde foto, gemaakt door de Russisch-joodse fotograaf Jewgeni Chaldej op 2 mei 1945, de dag dat de Russen Berlijn, het hart van de nazi's, binnenvielen.

Op twee mei 1995 weidde het NRC-handelsblad een artikel aan deze fotograaf. Hierin vertelde hij het volgende over zijn wereldberoemde Reichstag-foto:

"Ik had mijn eigen vlaggen bij me. Vlaggen zijn een symbool van de overwinning, ik wilde ze er dus graag op hebben. Bovendien zijn vlaggen heel fotogeniek. Met de vlaggen die de legeronderdelen bij zich hadden, mocht ik niet altijd doen wat ik wilde. Bovendien waren ze soms beschadigd en ontbraken op het doek wel eens hamer en sikkel.

Eenmaal op het dak van de Reichstag zag ik verschillende rode doeken en lappen wapperen, ik was er dus niet de eerste. Maar geen vlag was er zo mooi als de mijne.

We vonden een stang om hem aan vast te binden en ik zocht lang naar de juiste compositie. Ik maakte eerst een foto van de linkerkant. Nee, dat was het niet. Er moest ook wat van Berlijn te zien zijn. Uiteindelijk vond ik het juiste beeld. Ik heb een heel rolletje volgeschoten, 36 opnamen."

De hele foto was dus in scène gezet, wat we op de foto zien, gebeurt door toedoen van de fotograaf. Dit was natuurlijk niet bekend aan de kranten die de foto enkele dagen later afdrukten, en ook niet aan de lezers die de foto in de krant zagen staan. Duitsland was bezet, en deze foto symboliseerde dat. De foto werd het symbool van het einde van de tweede-wereldoorlog en vloog de wereld rond om in vele kranten te worden gepubliceerd.

Wat voor een beeld hadden de krantenlezers gekregen als niet de foto van de Reichstag, gemaakt door Jewgeni Chaldej, maar een serie foto's gemaakt volgens mijn U-Bahnhofen-systeem afgedrukt was? Berlijn was door alle bombardementen van de geallieerden totaal verwoest. Het zou geen beeld geven van een overwinning, maar van een groot verlies.

Een volledig geënsceneerde foto kan dus worden tot een symbool van de 'werkelijkheid'. EGBG begon zich af te vragen of het tegenovergestelde wellicht ook mogelijk was. Een foto die zo ongeënsceneerd mogelijk is, als symbool voor zijn/haar leven.

De foto van mijn leven

Om dit te onderzoeken bedacht EGBG een nieuw registratiesysteem. EGBG kocht een wekkerhorloge en zorgde ervoor dat hij/ zij zijn/haar camera altijd bij zich droeg. EGBG zette het alarm van de wekker met gesloten ogen, waardoor EGBG geen bewuste invloed had op het afgaan van de wekker. Ook maakte EGBG een formulier, met alle vragen die EGBG zichzelf over het maken van een foto zou willen stellen. Vervolgens ging EGBG door met het leven van zijn/haar leven. Tot het moment dat het alarm afging. Op dat moment nam EGBG de camera en fotografeerde EGBG precies daarheen waar EGBG op het moment van het afgaan van het alarm naar keek. Na het nemen van de foto vulde EGBG het formulier in.

Vragen en antwoorden over de foto

dag: maandag

datum: 20-5-96

tijd: 18:11

plaats: utrecht

adres: abel tasmanstraat 52

postcode: 3531 GW

ruimte: keuken

welke houding heb ik: ik sta

wat doet ik: ik prepareer een ovenschotel

waar denk ik aan: ik denk aan de saus

hoeveel mensen in de ruimte: 1

wat doen deze mensen: zie boven

wat draag ik bij me: kleding + gebruikelijke inhoud

temperatuur in graden Celsius: 23 graden

luchttoestand: licht bewolkt

neerslag: geen

windkracht: VAR 2-3 bft

isobaar 110

camera: fuji compact dl-510 p d

prijs van de camera: fl. 249,-

datum aankoop camera: 1-6-95

plaats aankoop camera: schiphol

formaat camera in mm.: 114,5 x 63 x 34,7

sluiterijd: 1/3 - 1/250 seconde

lens: fujinon, f=28; 1:4,5

film: kruidvat CP 36 '100/21

prijs van de film: fl. 4,99

film waar gekocht: kruidvat, damstraat

film wanner gekocht: 24-4-96

filmnummer:21

negatiefnummer: 12a

flits: ja, automatische flits

rode ogen reductie: nee

panoramainstelling: nee

datuminstelling: ja

tijdsinstelling: nee

handen-vrij instelling: nee

landschapsinstelling: nee

tegenlichtinstelling: nee

film wanneer weggebracht: 24-5-96

film waar ontwikkeld: kruidvat

prijs van ontwikkelen: fl. 2,15

wanneer negatieven opgehaald: 31-6-96

prijs van foto: fl. 0,19

formaat foto in mm: 90 x 130

fotopapier: glans

datum scannen foto: 22-10-97

tijd scannen foto: 17:18:46

scanner: umax vista-s6

kleurpallet: rgb

formaat scan: 300 x 208 pixels

gebruikte filters: sharpen edges (photoshop)

opmerkingen: het eten smaakte , ondanks de onderbreking voor het maken van de foto, erg goed.

aldus verklaart de fotograaf duidelijk, stellig en zonder voorbehoud te hebben ingevuld.

plaats: utrecht

datum: 22-10-97

naam: EGBG

 

 

EGBG organiseerde op 31 mei 1997 voor Stichting Voorheen het Archief een registratie onderzoek waarbij bezoekers op meerdere manieren geconfronteerd werden met het medium fotografie.

Elke bezoeker kreeg bij aankomst een 'persoonlijk in te vullen formulier' waarop hij of zij naam, adres, leeftijd, beroep, geslacht, etc. in moest vullen.

de bezoekers van het EGBG bevolkingsonderzoek nl.

Nadat de bezoekers dit hadden ingevuld konden ze naar een volgende ruimte. In deze ruimte was maximaal plaats voor één bezoeker. De bezoeker werd in deze ruimte geportretteerd met zijn of haar naam en een persoonlijk nummer. Dit gebeurde met een genummerde camera, met flitser, die hij of zij vervolgens gedurende de avond meekreeg. Het nummer van de camera werd genoteerd op het formulier.

122 fototoestellen en 244 rolletjes

De bezoeker werd vervolgens doorgestuurd naar de grote 'onderzoeksruimte' alwaar hij of zij met de ter beschikking gestelde camera, een persoonlijke kijk op het evenement moest registreren.

Het persoonlijke formulier nam de bezoeker mee in de ruimte. Hij of zij kon hierop informatie verstrekken over zijn of haar persoonlijke manier van fotograferen. Elke afzonderlijke foto die de bezoeker maakte moest kort worden toegelicht, naar aanleiding van gestelde vragen.

Bezoekers die weggingen moesten de camera en het formulier inleveren. Als bezoekers een sanitaire stop wilden maken, of eventjes naar buiten wilden gaan, dan moesten ze de camera tijdelijk achterlaten in het archief.

Het foto-evenement duurde bij elkaar 4 uur en 13 minuten. Er kwamen 92 bezoekers en er zijn in totaal 2589 registraties gemaakt.

2589 registraties aan de muur

Op zondag 15 juni organiseerde EGBG een terugkomdag. De gemaakte registraties werden op onverwachte wijze tentoongesteld. Er kwamen ditmaal 66 bezoekers. Bezoekers werden in de gelegenheid gesteld registraties te kopen, en een in het geheim gemaakte registratie te bekijken.

een in het geheim gemaakte registratie wordt bekeken

 

 

Vrijdag 6 december 1996 maakte EGBG een treinreis van Amsterdam Centraal Station naar Utrecht Centraal Station. Vanaf het moment dat EGBG in de trein plaatsnam, nam EGBG elke minuut een foto van het uitzicht dat EGBG genoot. Hiermee ging EGBG door tot het fotorolletje vol was.

 

 

copyright ©1994-2005 EGBG - martijn engelbregt